ساندویچ پانل‌ها سیستم‌های عایق بسیار متنوعی هستند که از دو ورقه معمولاً فلزی تشکیل شده‌اند و بین آن‌ها یک هسته عایق وجود دارد. ویژگی‌ها و عملکرد ساندویچ پانل‌ها با توجه به نوع مواد موجود در آن‌ها تعیین می‌شود.
مشخصات ساندویچ پانل PUR (پلی اورتان) / PIR (پلی ایزوسیانورات)
پانل‌هایی با هسته عایق صلب PUR/PIR دارای هدایت حرارتی بسیار پایینی هستند. این پانل‌ها سبک وزن بوده و نسبت قدرت به وزن عالی دارند. هسته آن‌ها از یک فوم حاصل از واکنش ایزوسیانات و پلی ال تشکیل شده است، مخلوطی که مواد افزودنی دیگری به آن اضافه می‌شود تا خواص فوم نهایی یا هسته عایق را تشکیل دهد. این محصول واحد با ارزش عایق عالی شناخته می‌شود.
تفاوت اصلی بین هسته‌های عایق PUR و PIR این است که فوم به دست آمده با سیستم‌های PIR به دلیل تشکیل ساختار پلی ایزوسیانورات، دارای درجه بالایی از آروماتیک بودن و پایداری حرارتی بیشتری نسبت به گروه‌های اورتان است. بنابراین مقاومت و واکنش آن در برابر آتش بهبود می‌یابد.
ویژگی‌های ساندویچ پانل پشم سنگ
هسته ساندویچ پانل پشم سنگ به وسیله چسب به دو ورق فلزی چسبانده شده است. این چسب معمولاً بر پایه پلی اورتان است و چسب‌های مورد استفاده برای اتصال الیاف برای تشکیل صفحات سفت و سخت، از جمله رنگ یا لاک ورق، نیز معمولاً بر پایه پلی اورتان هستند.
پشم سنگ، یک ماده فیبری ساخته شده از سنگ‌های آتشفشانی و کانی‌های مختلف، یک عایق حرارتی متوسط و یک عایق صوتی عالی است که واکنش خوبی به آتش دارد.
چه زمانی از ساندویچ پانل پلی اورتان و چه زمانی پشم سنگ را انتخاب کنیم؟
ساندویچ پانل پلی اورتان رسانایی حرارتی کمتری نسبت به پشم سنگ دارد. بنابراین مقادیر عایق با ضخامت کمتر به دست می‌آید. این رایج‌ترین گزینه مورد استفاده در ساختمان‌ها و تاسیسات با نیازهای بازده حرارتی بالا، مانند صنعت تبرید است.
پانل پشم سنگ معمولاً برای بخش‌بندی استفاده می‌شود. اگرچه در حال حاضر پانل‌های PIR با عملکرد عالی در برابر آتش‌سوزی نیز در بازار وجود دارند.
علاوه بر این، پانل‌های پلی اورتان وزن بسیار کمتری نسبت به پنل‌های پشم سنگ دارند و به وسایل فنی بیشتری برای حمل و نقل و نصب نیاز دارند.